Om de hoogte van een fors gebouw niet te veel te laten domineren bestaan
verschillende oplossingen. Eén ervan is het terugleggen van de bovenste
verdieping.
De
goothoogte
daarvan wordt niet gezien als de in het bestemmingsplan voorgeschreven maximale
goothoogte en dat komt meestal heel goed uit (tenzij de stedenbouwkundigen daar
een stokje voor gestoken hebben). Wie toch nog hoger wil gaan,
zou het terugliggende deel natuurlijk nog weer eens met één of twee
bouwlagen
kunnen verhogen, maar dat begint dan wel erg op te vallen. Beter is het om de
tweede verdieping boven de eerste goothoogte ook weer terug te leggen en dat kunstje
kan natuurlijk in principe herhaald worden totdat er geen nuttige bouwlaag meer overblijft.
De bovenkant van het profiel van het pand gaat op een trap lijken. Daarom spreken we van
getrapt terugliggende verdiepingen. Is dat een fraai beeld? Dat vindt niet iedereen
en dus zien we soms deze oplossing gecombineerd met een andere truc:
het bovenste deel wordt uitgevoerd als
verdakte verdieping.
Tekst: Jean Penders (02-2009). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
